Opnar døra i språket og går ut - dikt
Ein eldre mann opnar døra der han bur ved havet og trår ut på trappa, ut i språket og i lufta som dirrar av lys og lukter. Kvar dag betraktar han verda rundt, kjenner at livet er godt, men slett ikkje ei sjølvfølgje. Ikkje lenger. Noko tenkjer du med språk, anna berre opplever du med ordlaust medvit. Nokre livserfaringar set du ord på, medan nokre vert verande utanfor språket, saman med rådyra og furutrea, elvevatnet og marehalmen.